Ğ'lerin Söylenişi

Türkçe'de "ğ" yalnızca yazımda vardır. Kendi başına söylenmesi olanaksızdır. Konuşurken,
genellikle "ğ"den önce gelen ünlü harfi bir ölçü uzatarak söylenir.

ağa ➔➔ a:a
ağabey ➔➔ a:abi:
ağaç ➔➔ a:aç
ağaçlık ➔➔ a:açlık
ağalık ➔➔ a:alık
ağartmak ➔➔ a:artmak
ağıl ➔➔ a:ıl
ağır ➔➔ a:ır
ağırlamak ➔➔ a:ırlamak
ağıt ➔➔ a:ıt
ağız ➔➔ a:ız
ağızlık ➔➔ a:ızlık
ağlamak ➔➔ a:lamak
bağdaş ➔➔ ba:daş
bağımlı ➔➔ ba:ımlı
bağımsız ➔➔ ba:ımsız
bağırmak ➔➔ ba:ırmak
bağış ➔➔ ba:ış
bağlaç ➔➔ ba:laç
bağlamak ➔➔ ba:lamak
bağnaz ➔➔ ba:naz
boğaz ➔➔ bo:az
boğmak ➔➔ bo:mak
boğulmak ➔➔ bo:ulmak
boğumlama ➔➔ bo:umlama
böğür ➔➔ bö:ür
böğürtlen ➔➔ bö:ürtlen
böğürtü ➔➔ bö:ürtü
çağanoz ➔➔ ça:anoz
çağatay ➔➔ ça:atay
çağdaş ➔➔ ça:daş
çağırmak ➔➔ ça:ırmak
çığlık ➔➔ çı:lık
çoğalmak ➔➔ ço:almak
çoğul ➔➔ ço:ul
çoğunluk ➔➔ ço:unluk
dağarcık ➔➔ da:arcık
dağılmak ➔➔ da:ılmak
dağınık ➔➔ da:ınık
dağıtım ➔➔ da:ıtım
doğru ➔➔ do:ru
düğme ➔➔ dü:me
göğüs ➔➔ gö:üs
kağıt ➔➔ ka:ıt
kağnı ➔➔ ka:nı
koğuş ➔➔ ko:uş
loğusa ➔➔ lo:usa
mağara ➔➔ ma:ara
mağaza ➔➔ ma:aza
moğol ➔➔ mo:ol
nağme ➔➔ na:me
oğul ➔➔ o:ul
öğün ➔➔ ö:ün
öğürmek ➔➔ ö:ürmek
öğüt ➔➔ ö:üt
öğütmek ➔➔ ö:ütmek
oğuz ➔➔ o:uz
sağanak ➔➔ sa:anak
sağır ➔➔ sa:ır
sağlam ➔➔ sa:lam
soğan ➔➔ so:an
soğuk ➔➔ so:uk
söğüş ➔➔ sö:üş
söğüt ➔➔ sö:üt
tuğla ➔➔ tu:la
yağmur ➔➔ ya:mur
yoğurt ➔➔ yo:urt
"ğ" e / i seslerinin arasında ise, "ğ" yerine "y" sesi söylenir.
beğendi ➔➔ beyendi
beğendirmek ➔➔ beyendirmek
beğeni ➔➔ beyeni
beğenmek ➔➔ beyenmek
çiğnemek ➔➔ çiynemek
değer ➔➔ deyer
değerli ➔➔ deyerli
değil ➔➔ diyil
değil mi ➔➔ diyil mi'
değin ➔➔ deyin
değirmen ➔➔ deyirmen
değişik ➔➔ deyişik
değişim ➔➔ deyişim
eğ itmek ➔➔ eyitmek
eğe ➔➔ eye
eğelemek ➔➔ eyelemek
eğer ➔➔ eyer
eğik ➔➔ eyik
eğilim ➔➔ eyilim
eğim ➔➔ eyim
eğitim ➔➔ eyitim
eğri ➔➔ eyri
leğen ➔➔ Ieyen
meğer ➔➔ meyer
seğirmek ➔➔ seyirrnek
seğirtmek ➔➔ seyirtmek
teğet ➔➔ teyet
teğmen ➔➔ teymen